Bismillahirrahmanirrahim,
Pukul 2.15 petang tadi (31.3.2012), bergegas2 siap takut terlepas nak tumpang Fatihah. ekekekeke.
Best gop tuisyen tadi. Tapi takde laporan nak dibuat. Yang paling best tadi, aku kenakan farah dengan lawak yang Aiyen cite kat aku Jumaat lepas. Hahahahahaha! Lawak betul lawak tuh! *dah nama lawak, mesti la lawak? =.=* Pahtu, ada bercerita pasal kerabu lah. Hani tak tau apa tuh kerabu. Tapi aku pasti, dia mesti pernah makan sedangkan ubi pun dia boleh kenal.
Pahtu, balik pukul 6 petang. Ngantuk betul. Tapi hilang mengantuk lepas nampak anak saudara aku tengah belajar merangkak, dia baru 5 bulan lebih. Macam biasa lah, kacau dia la apa lagi. Aku lagakan kepala aku kat kepala dia. Pahtu dia menjerit2 sambil mulut terbukak, pahtu dia sondol kepala aku. Adoiiiai, ganas betul kau, Hanisah. Yang kakak2 aku tuh sibuk layan laptop sume. Aku pulak yang kena jaga dia daripada sebarang ancaman. Kiranya, jadi bodyguard lah.
Adalah kak long aku bawak dia keluar rumah masa aku tengah main soap bubbles. Dia perhati je aku main, tengok balloons tu. Teringat pulak waktu aku main dengan arwah adik dulu :')
Sekitar pukul 8 malam tadi. Aku bukak la laptop dekat meja belajar. Pahtu dia datang lah. Tengah syok2 dia tarik surat khabar, tiba2 ada sekor anak cicak comel yang baru lahir. Aku pun, nak tak nak kena lah ambik cicak tu, buang. Takut Hanisah makan pulak! Dia nampak nyamuk mati pun dikuis2nya. HAHAHA.
Say hi to little cicak.
Aku buang la perasaan geli pegang cicak tuh. Kecik lagi, risiko untuk mendapat taik atas tangan masih tipis. Aku pun sempat dan sengaja tangkap gambar dia sebelum melepaskan keluar rumah. Nasib baik hari ni bukan hari Jumaat, cicak :D
Ingatkan boleh la bersenang lenang lepas tuh. Tiba2, "Srappppppppppppppppppppppppppppppp". Toleh belakang, "Hanisahhhhhhh! Kau koyak buku aku?!"
Contents je yang dia tarik.
Kalau aku tak perasan, aku tak tau berapa helai yang dia koyak lagi.
Memang betul cakap mak aku dengan kak long aku, "Nanti Hanisah besar, bergaduh la kau dengan dia sebab buku kau yang berterabur atas lantai tu kena koyak!". Tersentap gak aku. Menjadi kenyataan dah. Lepas dia koyak buku tu, dia sempat lagi berbaring2 atas beg tuisyen aku. Jadi bantal empuk. Nasib baik aku tak letak jarum ke paku ke dalam beg tuh =.=
Lepas tu! Ada lagi! Time aku letak laptop kat bawah, mula lah nak jadi pakar IT. Dia tarik laptop. Terbalikkan skrin. Nasib baik aku nih penyabar orangnya :D Aku angkat la laptop atas meja. Agak2 dah lenguh leher, turun balik. Dia datang merangkak lagi kepada aku. Hahahahadoi :D

Comel?
Comel macam makcik dia kan :D
Walaupun aku ni jarang dukung dia semenjak dia pandai meronta2 nih. Dia tetap tak anggap aku stranger. Mungkin waktu dia lahir dulu, aku yang jaga dia. Tiap2 balik sekolah, aku tolong tengok2 kan dia waktu kak ngah aku pergi dapur ke. Hmmm. Hanisah, bila rambut kau nak panjang nih? Aku nak buat 2 ponytails kat kepala kau, macam dalam
Hanisah, aunty nak Hanisah baca ni waktu Hanisah berumur 17 tahun. Sebab aunty tengah tulis entri ni waktu aunty 17 tahun :D Ceeeewah, kononnya wasiat lah tu :D