Tadi kan tadi kan. Waktu persekolahan nak tamat. Aku dah pikir2 nak hantar buku biasiswa, nak call emak sebab tak bawak kunci rumah.
Asal dah keluar kelas je. Aku terus balik?!?!
Aku pun titibe terlupa lak yang aku ada hal nak buat. Time dah sampai rumah baru aku perasan yang buku biasiswa aku belum hantar time aku tengah raba2 carik kunci. Alamak! Baru aku ingat yang kunci aku tak bawak. Sekarang emak aku dah pergi meninggalkan rumah.
Apa aku nak buat nih! Gila arh! @#$%^&* Dah duduk depan rumah. Kunci tak bawak pulak. Nak buat apa nih?!??!
Aku pikir punya pikir punya pikir. Aku pun nak try balik cara nak pecah rumah aku dulu. Ada satu teknik aku belajo. Tapi tak menjadi sebab aku dah lama tak practise kat rumah orang. Huahuahua. Pahtu aku nampak ada kunci kat bawah pintu. Aku ninjau kat situ. Jauh. Dengan segala kudrat yang aku punya. Aku pun capai pembaris ukur kain yang panjang gedabak kat luar rumah tu untuk jolok kunci bawah pintu tu. Dapat pun! Tapi kan, kunci tu stuck kat bawah pintu sebab kunci tu terlekat dengan remote kereta. Haiyo!!
Last2 aku dapat akal, untuk guna pemotong dawai yang ada kat dalam kotak untuk potong gegelung keychain tuh. Akhirnya, Alhamdulillah dapat jugak. Kalau tak dapat, kalau aku tak guna otak untuk berfikir. Konfem aku gi tumpang sembahyang kat rumah jiran aku.
P/s : Waktu perjalanan balik dari sekolah. Ada jumpa macha dalam kereta, dia pak guard. Dia tengah korek hidung. Dalam seyh dia korek. Tak leh tahan. Kahkahkah.